توانایی عجیب استدلال آماری در زرافه‌ها! | آیا این مغزهای کوچک فکر می‌کنند؟
تاریخ انتشار: ۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۶۹۱۸۶۵
به گزارش همشهری آنلاین و به نقل از ساینس الرت، انسان‌ها هر روز با استفاده از اطلاعات آماری تصمیم می‌گیرند. تصور کنید در حال انتخاب یک بسته آب‌نبات ژله‌ای هستید. اگر آب‌نبات‌های قرمز را بیشتر دوست دارید، احتمالا سعی می‌کنید بسته‌ای را پیدا کنید که بیشترین رنگ قرمز را داشته باشد. از آن‌جایی که نمی‌توانید همه‌آب‌نبات‌های داخل بسته‌بندی را ببینید، از استدلال آماری برای تصمیم‌گیری استفاده می‌کنید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
همان طور که مشخص است، انسان‌ها در استفاده از استنباط‌های آماری برای تصمیم‌گیری تنها نیستند. معلوم شده که میمون‌های بزرگ، ماکاک‌های دم‌دراز و کیاها (پرندگانی بزرگ از گروه طوطی‌سانان) از بسامد نسبی آیتم‌ها برای پیش‌بینی رویدادها استفاده می‌کنند.
اکنون یک مطالعه جدید زرافه‌ها را به این لیست اضافه کرده است. این تحقیق که اخیرا در «Scientific Reports» منتشر شده، نشان می‌دهد که زرافه‌ها می‌توانند از استنباط‌های آماری برای افزایش احتمال پیدا کردن تکه‌های هویج به جای کدو سبز استفاده کنند؛ دقیقا مانند انسان در حال انتخاب آب‌نبات ژله‌ای.
اندازه مغز و مهارت‌های آماریتاکنون فقط پرندگان و نخستی‌سانان شواهدی از استدلال آماری نشان می‌دادند. هر دوی آنها، دارای مغزهای بزرگی به نسبت اندازه بدنشان هستند که با هوش بالاتر مرتبط است. محققان دانشگاه بارسلونا، دانشگاه لایپزیگ و موسسه انسان‌شناسی تکاملی ماکس پلانک می‌خواستند ببینند که آیا حیوانی با مغز کوچک نسبت به اندازه بدنش هم می‌تواند استدلال آماری انجام دهد یا خیر.
زرافه‌ها انتخاب ایده‌آلی بودند. آنها قبلا توانسته بودند مقدار بیشتر و کمتر را تشخیص دهند و سیستم‌های اجتماعی و گستردگی رژیم غذایی آنها با ظهور شناخت پیچیده‌تر مرتبط است.
زرافه چگونه استدلال آماری را نشان می‌دهد؟همان طور که مشخص است، زرافه‌ها هویج دوست دارند، اما نسبت به کدو سبز بی‌میلند و این باعث می‌شود که این دو خوراکی، برای آزمودن استدلال آماری مناسب باشد. محققان در کار با چهار زرافه، نسبت‌های متفاوتی از برش‌های هویج و کدو سبز را در ظروف شفاف قرار دادند تا آزمایش کنند که آیا زرافه‌ها می‌توانند احتمال بیشتر دریافت هویج را در سه آزمایش با مقادیر مختلف پیش‌بینی کنند یا نه. زرافه‌ها در طول این آزمایش‌ها توانستند ظرف‌های دارای هویج‌های بیشتر را انتخاب کنند.
تصاویر جانور زیبا و درنده‌ای که تنها ۱۴ قلاده از آن باقی مانده استنتایج ترکیبی آزمایش‌ها نشان داد که زرافه‌ها در انتخاب ظرف درست از استدلال آماری استفاده کردند. شواهد استدلال آماری در زرافه‌ها نشان می‌دهد که برای مهارت‌های آماری به مغزهای نسبتا بزرگ نیاز نیست. علاوه بر این، محققان گمان می‌کنند که توانایی ایجاد ارجاعات آماری ممکن است واقعا در قلمرو حیوانات گسترده باشد.
کد خبر 758433 منبع: همشهری آنلاین برچسب‌ها مواد غذایی حیوانات - حیات وحش محیط زیست جنگل مغزمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: مواد غذایی حیوانات حیات وحش محیط زیست جنگل مغز زرافه ها آب نبات
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۶۹۱۸۶۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کشف موجوداتی که 540 میلیون سال قبل اقیانوس‌های زمین را نورانی می‌کردند (+عکس)
بسیاری از موجودات آب‌های جهان را نورانی می‌کنند. از میکرواوگانیسم‌هایی گرفته که خطوط ساحلی را در تاریکی شب به رنگ آبی برقدار در می‌آورند تا قلابچه‌ماهی‌های اعماق دریا که از فریب‌دهنده‌های درخشان‌شان برای اغوا کردن طعمه استفاده می‌کنند، طیف وسیعی از مخلوقات دریایی از طریق پدیده‌ای طبیعی با عنوان بیولومینانس یا زیست‌تابی از خودشان نور ساطع می‌کنند.
به گزارش راهنماتو، اکنون نتایج یک مطالعه تازه از اولین نمونه‌های زیست‌تاب‌ها در روی سیاره زمین پرده برداشته و تاریخ حضور آنها به روی زمین را تا زمان آغاز نخستین روزهای حیات حیوانات به عقب کشیده است. بر اساس این مطالعه در حدود 540میلیون سال قبل، حیوانات نرم و شاخه‌داری با عنوان اوکتوکورال‌ها شروع به نورانی کردن اقیانوس‌ها کردند.
نتایج این مطالعه که در نشریه Proceedings of the Royal Society منتشر شده است، از رابطه اوکتوکورال‌های اقیانوس‌های مدرن ما استفاده کرده تا به سمت عقب حرکت کند و مشخص کند این زیست‌تاب‌های ورقه-مانند چه زمانی پا به قلمرو حیوانات گذاشتند.
در دریاهای امروزی، اوکتوکورال‌ها انواعی از فرم‌ها مانند قلم‌های دریایی، پنکه‌های دریایی و مرجان‌های نرم را دارند. دانیل دلئو، زیست‌شناسی که این مقاله را برای موزه تاریخ طبیعی آمریکا نوشته است، می‌گوید:
«اوکتوکورال‌ها مرجان‌های نرم‌تنی به شکل درخت هستند. نام‌شان را از قرینگی بدنشان که هشت قسمت دارد، گرفته‌اند. اوکتوکورال‌ها اغلب باغ‌های مرجانی و جنگل‌های حیوانی در اقیانوس، به خصوص در اعماق آب، درست می‌کنند که می‌تواند خانه و پرورشگاهی برای طیفی از حیوانات باشد.»
در این مطالعه محققان به این دلیل روی اوکتوکورال‌ها تمرکز کردند که اغلب آنها زیست‌تاب هستند. درست مثل همه ارگانیسم‌های زیست‌تاب، در اوکتوکورال‌ها هم آنیزمی با عنوان لیوسفراس با ترکیب لوسیفرین واکنش نشان می‌دهد و نور تولید می‌کند.
جانورشناسان تاکنون توانسته‌اند تخمین بزنند که توانایی نورتابی حدودا 100بار در میان این حیوانات فرگشت یافته است. اما اینکه این موجودات زنده دقیقه از چه زمانی به قابلیت نورتابی مجهز شدند، مشخص نبود.
تا قبل از مطالعه اخیر، قدیمی‌ترین نمونه شناخته‌شده زیست‌تابی به سخت‌پوستان 267میلیون ساله نسبت داده شده بود. دلئو و همکاران نویسنده‌اش انتظار داشتند که این توانایی بسیار قدیمی‌تر باشد. اوکتوکورال‌ها با گونه‌های نورانی متعددشان، به نظر می‌رسید که گروه خوبی برای گردآوری شواهد باشند.
دلئو می‌گوید:
«اوکتوکورال‌ها به دلیل بدن‌های نرم‌شان مثل مرجان‌های استخوانی و سنگی فسیل نمی‌شوند.»
بعضی وقت‌ها تنها ماده‌ای که در اختیار کارشناسان است، بخش‌های کوچک و سخت سازه‌های مرجانی به نام اسکلریت است. واکنش زیست‌شیمیایی حیاتی را هم نمی‌توان مستقیما در فسیل‌ها مشاهده کرد، بنابراین کارشناسان می‌بایست به خطوط دیگری از شواهد برای رسیدن به خواستگاه زیست‌تاب‌ها تکیه می‌کردند.
دلئو و همکارانش برای پاسخ به این پرسش به درخت خانوادگی اوکتوکورال‌ها پرداختند. آنها برای آنکه فرگشت زیست‌تابی در اوکتوکورال‌ها را دنبال کنند، به شباهت‌های ژنتیکی در میان اوکتوکورال‌ها و خویشاوندان‌شان پرداختند. حدودا 3500 یا تعداد بیش‌تری از اوکتوکورال‌ها به گروهی بزرگ‌تر به نام آنتوزوآ تعلق دارند که مرجان‌ها و شقایق‌های دریایی را در بر می‌گیرد.
جانورشناسان به دنبال گونه‌هایی بودند که توانایی زیست‌تابی داشتند تا بتوانند تعیین کنند که این توانایی چند بار در میان این حیوانات فرگشت یافته است. علاوه بر آن محققان عمقی که اوکتوکورال‌ها در آن زندگی می‌کنند را بررسی کردند تا ببیند آیا نورتابی در عمق و سطح دچار فرگشت شده یا خیر.
با همه این ارزیابی‌ها آنها تخمین زدند که اجداد اوکتوکورال‌ها چه شکلی بودند و از کی در دریاها پدیدار شدند.
محققان پیشنهاد می‌دهند که توانایی زیست‌تابی در اوکتوکورال‌هایی با مکانیزم‌های زیستی مشترک آن‌چنان شایع است که آخرین جد مشترک این گروه احتمالا زیست‌تاب بوده است.
این جد در آغاز دوره کامبرین در حدود 542 میلیون سال قبل، زمانی که جهان در بسیاری از ابعاد در حال شکوفایی بوده و اشکال تازه حیوانات به سرعت در حال تنوع‌یافتن بودند، زندگی می‌کرده است. آنها همچنین تخمین زده‌اند که نخستین زیست‌تاب‌ها احتمالا در آب‌های کم‌عمق به وجود آمده‌اند و بعدها به آب‌های عمیق راه یافته‌اند.
کانال عصر ایران در تلگرام
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است